Saturday, February 13, 2010

pneumonia.

nothing matters..

as long as i see your face..
your eyes..
your hair..
your lips..
touch your skin..

you know what love is?

love is when you speak to me..

it is wen you kiss me..

IT MOVES ME INTO MY SOUL..


love is all about you..

i miss you. :)

Wednesday, January 13, 2010

SUPERNOVA (pl. supernovae)

__________________________________________
"every heart has its own garden.

where in time, flowers will bloom as they fall inlove. :)
________________________________________

singing all day was kinda' remarkable. haha.
never seen myself smile this good again.

i mean so good!

though i smile and laugh once in a while.
it never been this agreeable and convincing.

are you familiar to this kind of feeling?
where in you just woke up this morning
and the sun shines a little bit better.
you face yourself in the mirror and
you see your self a litte bit prettier. =))

and when you sing your voice sounds a little bit sweeter.

and through that you just realized.
something has changed.

that now, i am a bit stronger.

so i go back to bed. and close my eyes,
as i hug my pillow tight and scream
while im covering my face with it.

having blushes on my cheeks as i smile and giggle, i dont know why.
was kinda overwhelming. :)


it's been so long.

--that i've heard a word from you.
but you still sings into my ear.
--that i've seen your face.
yet i know how your smile looks like.

i hear you breathe. laugh. talk. yawn. i hear you sigh.

as long as the sun shines brighter than moon does.
i will still be the same nikai.

that hears you.
--from a mile i hear you.

Tuesday, December 29, 2009

sa kalawakan. --kung san' ako bagay.

to mahirap na parte.
yung umpisa.

uumpisahan.
umpisa ng katapusan.

katapusan ng storya.
parating ganun.

katapusan mo.
katapusan ko.
--walang tayo.

na walang hinto.
walang hintong katapusan.

tanga. kumbaga.
unang karangalang banggit na talaga.
first honor aku pare.

kung ilang beses ko na rin niloko sarili ko.
kunware ayos lang.

ayos ako.
bat naman hindi diba?

**buntong hininga.

mahirap dayain.

taena.
tagal na rin.
patawa! isang taon na mahigit pare.
bilangin ko pa oras sa mukha mo. type mo?

kung tutuusin pedeng naka'ilang relasyon na rin
ako mula nung mag sarado libro naming dalawa.

mejo hindi rin talaga ko sanay sa gaguhan.
ikaw ba? sya? malay ko.

mag kaiba din kase.
yung mahal mo.
sa gusto mong mahalin.

so nung una mejo kala ko epektib.

date date. nuod sine. kaen sa labas.
sundo sa skwela. text text. ganun.

"so panu? mag susuot ka ng pink sa first date naten. ha?"
"nikai itawag mo saken. o kaya mam".
"sunduin mo ko sa skul? pag ayaw ko. mag tampo ka.".
"paligo mo pabango mo sa buong waiting shed ng school para
pag labas ko maamoy na kita ha. haha. to gamitin mo."
"bili tayong jelly ace".
"arbor ako ng isang panyo."
"wag ka muna pa'gupit lab. pahabain mu buhok mu ha?".
"kelan birthday mo? papa'miss ako tas tatawag ako ha? ako dapat una.
pag may iba. reject mo. ha?"

--hanggang unti unti.
ngumingiti na ko. nakakatawa na.
naalala ko na kung anong tunog ng tawa ko.

dahil unti unti.
binubuhay ko sya sa katauhan ng iba.

isang perpektong imbensyon.

kaya. ayon.
masaya.
masaya si munikai.
wala na namang kasing saya.
--kasama yung mugtong niyang mata.

alam ko sinasabe nam isip mo. TANGA!

niyakap ko pa nga minsan.

mahigpit. nakamamatay ata.

clone: "monique. teka teka."
ako: "saglit naman -----. miss na miss na kita. payakap lang"
clone: "alam ko. miss din kita monique. umiiyak ka ba?".
ako: "nikai!"
clone: "sorry. nikai nga pala".

*tumawa ako habang naiyak*.
*at isa pang mahigpit na yakap sakania*.

**"saglit naman ----. miss na miss na kita".
kung narinig ba na pangalan mo ang
binanggit ko. hindi ko talaga sigurado.

mahal niya ko.
kung gano. hindi ko rin alam.
pedeng hindi rin gaano.

ako? mahal ko sya.

kase sya ay sya. sya yun ee. si ___.

ako: "mahal na mahal kita. wag ka na aalis ulet ha?"

*hinalikan niya ko sa gitna ng dalawang mata*

clone: "pag naririnig ko yan. totoong totoo monique.
pero yung pakiramdam na hindi para saken.
sa iba mo sinasabe. parang gusto kong masaktan."

at hindi ko na idi'detalye.

basta yun na ang huling araw naming mag kasama.
huling araw na naming nag usap.

kung anong malabo? naging malinaw na.

patawad. ayokong sabihing hindi ko intensyon.
basta sorry. mali ako.

so balik ulet sa dati.
this time sinabe ko na sa sarili kong hindi na mauulet.
mangmang talaga.


ano nga bang meron sya?
wag mong itanung saken.

kase meron sya ng wala sila.
--puso ko.

pano ba? parang mababaw.

mahal ko siya. parang simple.

na pag nakikita ko sya gusto ko na lang syang yakapin ng buong araw. araw araw.
na ayokong nag kakasakit sya kase naiiyak ako sa pag aalala.
na gusto ko na lang ilipat saken lahat ng lungkot na pwede niyang maramdam.


kasalanan ko. yun nga siguro. kase mahal ko sya..

nung nakaraang punta namen sa batangas.
parang ayoko na bumalik nang manila.

pumunta ko sa dagat mag-isa ng gabing yun.
habang sila tuloy pa rin ang inom at maingay na nag kakantahan.
buwan lang ang nag sisilbing ilaw.

may hawak na yosi. kala nila lalangoy pa ko.
nahihilo akong nag lakad palayo.

"hindi ako lasing. sandali lang. upo lang ako. dyan lang kayo."

lumayo pa ko ng konti.

umupo ako. dun sa parteng mahahampas ako ng tubig.
sobrang galing ko palang artista. akalain mo yun mahal.

pakiramdam ko ako na lang ang tao sa mundo nun.
para magkaron ng ganung lakas ng loob sa unang pagkakataon.

sinigaw ko buong pangalan niya. lumagpas ng sampung beses kong sinigaw? baka.
sumigaw ako. yung malawak na dagat na yun kayang kaya kong
tumbasan ng luha ko.

sumigaw ng sumigaw habang hilong hilo na sa alak. yung pinaka malakas ko na.
anong intensyon ko? maubos ang boses ko.

sabe na. iiyak na naman ako.

"_____________. asan ka na ba?
asan ka na dinala? mas madali sana to mahal.
kung hindi kita nakikita sa twing pipikit ako.
o kung hindi kita naaamoy sa twing hihinga ko.
mas madali sana to. kung tinuruan mo ko.
na hindi ka mahalin lang ng sobra. sorry. ___ sorry.
mahal kita eh. pano bukas? sa susunod na bukas?
papasok ka pa ba sa isip ko? pwede bang wag na?
kase nasasaktan pa rin ako. naramdaman mo na
ba yung pakiramdam na nauubos ka na? ____, yun na kase.
yun na ko ngaun. malapit na maubos. mahal lang kase kita eh.
kaya ganto. tanga. ayoko na ng bukas. ng kahapon. ng ngayon.
kase wala ka. _______ mahal kita. iningatan mo ba sarili mo?"

naalala ko nung bata ako. ganun na ganun yung
tono ko nung gabing yun.
nag susumbong sa papa kase inagawan ang
paborito niyang nikai ng laruan.

sa pag kakataong yun.
nag susumbong ako. sa mga kapatid mong bulalakaw.
nag susumbong sa tatay kong buwan.

at mahigit kalahating oras din akong iyak lang ng iyak dun.
malamig din yung tubig. kasing lamig ng hanging humahampas sa muka ko.

iyak. hilo. taena naman.
hindi na ko babalik ng manila.
sabe ko sa sarili ko.

pero wala eh. kelangan bumalik.

gusto ko mapunta sa tabi mo.
kahit san basta sa tabi mo.
kahit malayo basta sa tabi mo.

hindi ako yung tipo ng taong tumitigil pag napapagod.


bat kase tanga ko.
tyempo naman matalino ka.

bast kase mahal kita.
tyempo rin na ---. basta.

ansakit naman.
*hikbi*

bat kase ganto ko mag mahal nang wala na.

yung saken. sayo. saten? hindi na ko umaasa.
hindi rin naman ako mang gugulo pa.
walang intensyon. malayong maging intensyon.

nga pala.

marami na kong ipon. kase gusto ko bumili ng oras mo.
isang araw. o kaya kalahating araw. o sige na nga.
dalawang minuto lang. pero di bale na.

may lakad din kase ko.
dun sa lugar ko.
kita kita na lang sa kalawakan.

sa kalawakan.
kung san ako bagay.
--kung san malayo sayo.

sorry talaga. alam ko naman na eh.
tuloy mo lang yan. basta. yung pangako mo.
iingatan mo sarili mo. at magiging masaya ka lang.

pasensya na talaga.

mahal kita.
kahit araw araw.
umpisa.
umpisa ng pag tatapos nating dalawa.
inuumpisahang mag ka'amnesia na lang mahal.

*hikbi*

teka. teka ____.

nasabi ko na ba?

mahal kita.
mahal pa rin.

-nikai

Wednesday, December 16, 2009

since then.

if you'll ask me how many times he entered my mind.

i'd be lying if I say many.

--cause he only entered only once.


since then, he never came out.

Wednesday, December 9, 2009


maubusan ka din..


maubusan ka din...

--tanhale.

pag uwi mula sa opisina.
diretsong kwarto para mag palit ng damit.

*pagod, antok, at --lasing*

nga pala.
tanghali pa lang.

*dapa sa kama*

na ang inaasahan ay makakatulog na.


mapagod. antukin.

umiwas.
umiwas na maisip ka.

tanga.
tanga.
tanga lang talaga
dahil matagal ko na
rin naman tong ginagawa.
at nabibigo pa rin.

na hindi ka isipin.
na hindi ka mahagip ng isip.
o ang boses mo.
o ang tikwas ng buhok mo.
o ang nunal mu sa may labi.
o ang ngiti mo.
o ang tawa mong tunog alien.
o ang kamay mo.
o ang lahat na.

*iyak*

naisip ko.
dapat pala mejo
dinamihan ko pa inom ku kanina.
baka sakaling basag na basag na ko pag uwi.

na hindi lang makatulog at hindi ka na maiisip
ang magagawa ko.

kundi.

comatose.
ma'comatose.

*hikbi*

gustu ku mapalayo.

*hikbi*

nga pala.


--dibale na nga.

balang araw..

mauubusan ka din..
ng panyo..

kahapon. alas singko.

na tulad ng dati.

at ng nakagawian ko nam gawin.

gantung oras inaakyat ko am bubong niyo.

tahimik.
isang napaka linis na krimen na
araw araw kong nagagawa.

ikaw?
--walang malay.

sumabit am dulo nam pantalon
ko sa pasimano dahil sa pagmamadali.

hinila ko.
at dali daling umakyat.

sa wakas.

tagumpay!
nakaakyat.
na may punit am pantalon.

sakto talaga tong gantung oras.
mejo kulimlim na rin kase mahal.

*upo*
*tingin sa relo*

ayos na rin.
hindi rin naman masasabing mahirap para
saken tong gantu kase pinipili ko rin naman.

*buntong hininga*
*higa*

waw.
ansaket sa likod ha.
ibang klase. haha.

ginawa kong unan am suot suot kong
jacket kahit pa nanunuot hanggang
kaluluwa am ginaw.
parang sampung aircon am nakatutok saken.
kumpara kahapon at nung isang hapon.
mas maginaw ngaun.

*buntong hininga*

nakiramdam ako.
na tipong pag hinga ko pinipigilan
para lang marinig bawat tunog, kaluskos, ingay
na mang gagaling sa loob.

*tingin ulit sa relo*

maaga pa.

*pikit*

nakikiramdam.

may narinig ako.
pinaka magandang tunog sa buong mundo.

boses mo.
boses mo.
boses mo.

*dilat*

napangiti aku.
mabuti mabuti.
gaya nam inaasahan.

mamaya ka saken.

*pikit ulit*

at marami pa.
marami pa kong narinig.

*hikab*

naramdaman kong unti unti nam
tumatahimik sa loob nam bahay.

magandang senyales.

hanggang sa.

oras ko na.
at oras mu na.
para matulog

dahan dahan akong bumaba.
at pumasok sa bahay niyo.
sa kinagawian pa ring pasukan.

malabong mahuli.
at tulad ng inaasahan

matagumpay na nakapasok sa loob nam bahay.

*ngisi*

alam ko na kung san ako
dadalin nam mga paa ko.

sayo.
diretso.

mahimbing ka na naman.
isang hindi mababayarang pag kakataon.

umupo ako sa tabi.

ikaw.

mahal.

ang ipinunta ko dito.
tahimik. mahimbing.

*nangingilid na luha*

tahimik na tahimik
na tipong bawat pag patak ng segundo naririnig ko.
sumasabay sa pag patak ng luha.

mag dadalawang oras.

----na pala akong nakatitig lang sa mukha mo.
natutulog. na halos pati pag hinga mo bilangin ko na.

*hikbi*

tong gantong pag kakataon.
hindi nababayaran.

mas mahal pa.
sa pinagsamasamang xmas bonus at tax refund.

hindi ko ipagpapalit.

dalawang oras.
nam buhay ko.

matitigan ka.

*buntong hininga*

san ka na ba dinala ____?

*halik sa noo*

aalis ako.
-ngayon.

pero bukas.
babalik ako.

at sisiguraduhing tulad nam dati.

mahal hindi mo ko mahuhuli.

matulog ka nam maaga ha.
para hindi aku masadong inuumaga nang uwi.

*lingon*

*mahinang pagbigkas nam pangalan*