sa kalawakan. --kung san' ako bagay.

to mahirap na parte.
yung umpisa.

uumpisahan.
umpisa ng katapusan.

katapusan ng storya.
parating ganun.

katapusan mo.
katapusan ko.
--walang tayo.

na walang hinto.
walang hintong katapusan.

tanga. kumbaga.
unang karangalang banggit na talaga.
first honor aku pare.

kung ilang beses ko na rin niloko sarili ko.
kunware ayos lang.

ayos ako.
bat naman hindi diba?

**buntong hininga.

mahirap dayain.

taena.
tagal na rin.
patawa! isang taon na mahigit pare.
bilangin ko pa oras sa mukha mo. type mo?

kung tutuusin pedeng naka'ilang relasyon na rin
ako mula nung mag sarado libro naming dalawa.

mejo hindi rin talaga ko sanay sa gaguhan.
ikaw ba? sya? malay ko.

mag kaiba din kase.
yung mahal mo.
sa gusto mong mahalin.

so nung una mejo kala ko epektib.

date date. nuod sine. kaen sa labas.
sundo sa skwela. text text. ganun.

"so panu? mag susuot ka ng pink sa first date naten. ha?"
"nikai itawag mo saken. o kaya mam".
"sunduin mo ko sa skul? pag ayaw ko. mag tampo ka.".
"paligo mo pabango mo sa buong waiting shed ng school para
pag labas ko maamoy na kita ha. haha. to gamitin mo."
"bili tayong jelly ace".
"arbor ako ng isang panyo."
"wag ka muna pa'gupit lab. pahabain mu buhok mu ha?".
"kelan birthday mo? papa'miss ako tas tatawag ako ha? ako dapat una.
pag may iba. reject mo. ha?"

--hanggang unti unti.
ngumingiti na ko. nakakatawa na.
naalala ko na kung anong tunog ng tawa ko.

dahil unti unti.
binubuhay ko sya sa katauhan ng iba.

isang perpektong imbensyon.

kaya. ayon.
masaya.
masaya si munikai.
wala na namang kasing saya.
--kasama yung mugtong niyang mata.

alam ko sinasabe nam isip mo. TANGA!

niyakap ko pa nga minsan.

mahigpit. nakamamatay ata.

clone: "monique. teka teka."
ako: "saglit naman -----. miss na miss na kita. payakap lang"
clone: "alam ko. miss din kita monique. umiiyak ka ba?".
ako: "nikai!"
clone: "sorry. nikai nga pala".

*tumawa ako habang naiyak*.
*at isa pang mahigpit na yakap sakania*.

**"saglit naman ----. miss na miss na kita".
kung narinig ba na pangalan mo ang
binanggit ko. hindi ko talaga sigurado.

mahal niya ko.
kung gano. hindi ko rin alam.
pedeng hindi rin gaano.

ako? mahal ko sya.

kase sya ay sya. sya yun ee. si ___.

ako: "mahal na mahal kita. wag ka na aalis ulet ha?"

*hinalikan niya ko sa gitna ng dalawang mata*

clone: "pag naririnig ko yan. totoong totoo monique.
pero yung pakiramdam na hindi para saken.
sa iba mo sinasabe. parang gusto kong masaktan."

at hindi ko na idi'detalye.

basta yun na ang huling araw naming mag kasama.
huling araw na naming nag usap.

kung anong malabo? naging malinaw na.

patawad. ayokong sabihing hindi ko intensyon.
basta sorry. mali ako.

so balik ulet sa dati.
this time sinabe ko na sa sarili kong hindi na mauulet.
mangmang talaga.


ano nga bang meron sya?
wag mong itanung saken.

kase meron sya ng wala sila.
--puso ko.

pano ba? parang mababaw.

mahal ko siya. parang simple.

na pag nakikita ko sya gusto ko na lang syang yakapin ng buong araw. araw araw.
na ayokong nag kakasakit sya kase naiiyak ako sa pag aalala.
na gusto ko na lang ilipat saken lahat ng lungkot na pwede niyang maramdam.


kasalanan ko. yun nga siguro. kase mahal ko sya..

nung nakaraang punta namen sa batangas.
parang ayoko na bumalik nang manila.

pumunta ko sa dagat mag-isa ng gabing yun.
habang sila tuloy pa rin ang inom at maingay na nag kakantahan.
buwan lang ang nag sisilbing ilaw.

may hawak na yosi. kala nila lalangoy pa ko.
nahihilo akong nag lakad palayo.

"hindi ako lasing. sandali lang. upo lang ako. dyan lang kayo."

lumayo pa ko ng konti.

umupo ako. dun sa parteng mahahampas ako ng tubig.
sobrang galing ko palang artista. akalain mo yun mahal.

pakiramdam ko ako na lang ang tao sa mundo nun.
para magkaron ng ganung lakas ng loob sa unang pagkakataon.

sinigaw ko buong pangalan niya. lumagpas ng sampung beses kong sinigaw? baka.
sumigaw ako. yung malawak na dagat na yun kayang kaya kong
tumbasan ng luha ko.

sumigaw ng sumigaw habang hilong hilo na sa alak. yung pinaka malakas ko na.
anong intensyon ko? maubos ang boses ko.

sabe na. iiyak na naman ako.

"_____________. asan ka na ba?
asan ka na dinala? mas madali sana to mahal.
kung hindi kita nakikita sa twing pipikit ako.
o kung hindi kita naaamoy sa twing hihinga ko.
mas madali sana to. kung tinuruan mo ko.
na hindi ka mahalin lang ng sobra. sorry. ___ sorry.
mahal kita eh. pano bukas? sa susunod na bukas?
papasok ka pa ba sa isip ko? pwede bang wag na?
kase nasasaktan pa rin ako. naramdaman mo na
ba yung pakiramdam na nauubos ka na? ____, yun na kase.
yun na ko ngaun. malapit na maubos. mahal lang kase kita eh.
kaya ganto. tanga. ayoko na ng bukas. ng kahapon. ng ngayon.
kase wala ka. _______ mahal kita. iningatan mo ba sarili mo?"

naalala ko nung bata ako. ganun na ganun yung
tono ko nung gabing yun.
nag susumbong sa papa kase inagawan ang
paborito niyang nikai ng laruan.

sa pag kakataong yun.
nag susumbong ako. sa mga kapatid mong bulalakaw.
nag susumbong sa tatay kong buwan.

at mahigit kalahating oras din akong iyak lang ng iyak dun.
malamig din yung tubig. kasing lamig ng hanging humahampas sa muka ko.

iyak. hilo. taena naman.
hindi na ko babalik ng manila.
sabe ko sa sarili ko.

pero wala eh. kelangan bumalik.

gusto ko mapunta sa tabi mo.
kahit san basta sa tabi mo.
kahit malayo basta sa tabi mo.

hindi ako yung tipo ng taong tumitigil pag napapagod.


bat kase tanga ko.
tyempo naman matalino ka.

bast kase mahal kita.
tyempo rin na ---. basta.

ansakit naman.
*hikbi*

bat kase ganto ko mag mahal nang wala na.

yung saken. sayo. saten? hindi na ko umaasa.
hindi rin naman ako mang gugulo pa.
walang intensyon. malayong maging intensyon.

nga pala.

marami na kong ipon. kase gusto ko bumili ng oras mo.
isang araw. o kaya kalahating araw. o sige na nga.
dalawang minuto lang. pero di bale na.

may lakad din kase ko.
dun sa lugar ko.
kita kita na lang sa kalawakan.

sa kalawakan.
kung san ako bagay.
--kung san malayo sayo.

sorry talaga. alam ko naman na eh.
tuloy mo lang yan. basta. yung pangako mo.
iingatan mo sarili mo. at magiging masaya ka lang.

pasensya na talaga.

mahal kita.
kahit araw araw.
umpisa.
umpisa ng pag tatapos nating dalawa.
inuumpisahang mag ka'amnesia na lang mahal.

*hikbi*

teka. teka ____.

nasabi ko na ba?

mahal kita.
mahal pa rin.

-nikai